Okullarda cep telefonunun serbest bırakılıp bırakılmaması üzerine tartışmalar sürmektedir. Bir grup uzman teknoloji hızla geliştiği için, okulların telefon kullanımına izin vermesini, ergene bu cihazları kontrollü kullanmasına dair dersler verilmesi gerektiğini öne sürerken diğer bir grup uzman ise okullarda telefonların tamamen yasaklanmasını önermektedir.

Ergenlikle beraber yuvadan ve ebeveynlerden uzaklaşmak ergenin bireyselleşmesi için önemli ve gerekli bir değişimdir. Bu dönemde gencin kendi yaş grubu tarafından kabul görme ihtiyacı daha belirgin hale gelir ve gençlerin otorite konumundaki kişilerden ziyade akranlarından tavsiye alma yönünde doğal bir eğilimleri vardır.

Günümüz gençleri telefonda neler yapıyor?

Günümüzde gençler ve genç yetişkinler telefonda hemen her gün birkaç saat vakit geçiriyorlar. Bu esnada iletişimlerini ağırlıklı olarak Snapchat, WhatsApp ve Tik Tok gibi uygulamalar aracılığıyla gerçekleştiriyor. Kısa aralar ve anlık tatminler etrafında yapılandırılan bu platformlar, iletişimi yüzeysel ve hızlı olmaya teşvik etmektedir. Gençlere telefonda sohbet etmeyi önermek bile 'sıkıcı' olarak görülebiliyor. Günümüzde gençlerin uzaktaki yakın akrabalarla konuşmaları bile çok kısa sürüyor.

Sosyal medyanın ve anlık mesajlaşmanın yükselişinin trolleme ve siber zorbalık vakalarında artışa yol açtığı biliniyor. Pek çok gencin kim olduğu veya kim olmak istediği ile boğuştuğu bir dönemde, gelişimlerinin bir noktasında bu gençlerin cihazlar aracılığıyla sosyal medyaya erişimleri, gerçekçi olmayan, idealize edilmiş kişiliklerin yaratılmasına yol açıyor. Bu da gençlerde düşük benlik saygısına, beden dismorfisine ve kendini kötüye kullanmaya yol açabiliyor.

O zaman gençlerimize cep telefonu verilmesinin amacı nedir? Teknolojinin hayatımızın ayrılmaz bir parçası haline geldiğinin farkındayız. Elbette öğrencilere bu yaratılan ve devralacakları teknolojik sistemleri nasıl kullanacakları ve geliştirecekleri konusunda rehberlik edilmesi gerekiyor. Bununla birlikte ergenlerin hayatlarının bu döneminde eğitim kapasitesinin dışında bununla aşırı yüklenmelerine ne gerek var? Dışarı çıkarken güvenlik elbette geçerli bir sebeptir. Ancak bunun ötesinde cihazlarda gerçekleşen faaliyetlerin çoğunun boş olduğu gerçeğiyle yüzleştiğimizde, gençlerimize (ve dolayısıyla topluma) onları kullanmalarına izin vererek ve teşvik ederek nasıl fayda sağlıyoruz? Cep telefonları, etkili çalışmanın en büyük dikkat dağıtıcılarından biridir. Cep telefonlarında bazı dikkate değer eğitim uygulamaları olsa da onları kullanmaya harcanan zamanın çok azı gençlerin zihinlerini zenginleştiriyor. Dahası cep telefonları bir iletişim cihazından beklendiği gibi iletişim becerilerini geliştirmek yerine, cep telefonunun işlevinin evrimi gerçekte ironik bir şekilde konuşma yeteneğini engelliyor gibi görünüyor.

Elbette herkes, işte geçen uzun bir günün ardından çocukları ve gençleri eğlendirmenin kolay bir yolunu bulmayı memnuniyetle karşılar. Bununla birlikte ebeveynlik hiçbir zaman kolay olarak görülmedi. Ebeveynlerin, eğitimcilerin sorumluluğu bir çocuğun sınırları konusunda rehberlik etmek ve üzerinde düşünülmüş, mantıklı kararlar vermektir. En temel düzeyde bu sınırlar çocuğun güvende olmasını, desteklenmesini ve beslenmesini sağlamalıdır. Yukarıda belirtilen önkoşullar dikkate alındığında, bir cep telefonunun sunduğu değer ve davranışlar bunlarla örtüşüyor mu? Ebeveynlerin sorumluluğu, çocukların arzuları, teknolojik aşinalık ve sosyal medya bağımlılığı gibi konularda bir denge bulmak mümkün mü? Belki de hep birlikte yakın tarihte gerçekleşen ergen ruh sağlığındaki gerilemeyi ve bununla ilgili olarak cep telefonlarının çocuklarımızın yetiştirilmesindeki rolünü yeniden düşünmenin zamanı gelmiştir.