Akılcı Duygusal Davranış Terapisi (REBT) ve farkındalık temelli psikolojik tedavilerin her ikisi de, spor ve iş gibi performans ortamlarına yayılmadan önce psikiyatri kliniklerinde uygulanmaya başlanmıştır. Bununla birlikte, tipik olarak, REBT ve farkındalık farklı yaklaşımlar olarak uygulanmıştır. Bu hem klinik olarak hem de performans için geçerlidir.

Felsefi örtüşmeler ve sapmalar

Journal of Rational-Emotive & Cognitive-Behavor Therapy dergisinde yayınlanan yakın tarihli bir yorumda, REBT ve farkındalığın performans ortamlarına ve hatta belki de ötesine etkili bir şekilde entegre olma potansiyeli konusunda iyimser hissetmek için nedenler olabileceği düşünülmüştür.

Bunun nedeni, REBT ve farkındalık arasında belirgin felsefi örtüşmelerin olmasıdır. Örneğin, her iki yaklaşım da bireylerin olayları ve deneyimleri net bir şekilde görmelerini ve bunlara gerçekle orantılı olarak sağlıklı bir şekilde yanıt vermelerini amaçlamaktadır. Ayrıca her ikisi de, REBT'nin kurucusu Dr. Albert Ellis tarafından yaklaşık yirmi yıl önce yapılan bir gözlem olan psikolojik sağlık için kabullenmenin önemini vurgulamaktadır.

REBT ve farkındalık arasında bazı önemli farklılıklar da vardır. Örneğin, REBT düşüncelerin yargılanmasını gerektirirken, farkındalık düşünmenin yargılayıcı olmayan farkındalığını destekler. Farkındalığın aksine, REBT meditasyon gerektirmez, ancak buna engel de değildir. Bu farklılıkların entegrasyonu dışladığını düşünmüyoruz, ancak uygulayıcıların bu farklılıkları ustalıkla yönettiklerini öneriyoruz.

'Dikkatli, rasyonel' bir sporcu veya yönetici

Geri adım atma ve düşünme ve hissetmeye "tanık olma" kapasitesini eğiterek, farkındalık, yüksek performanslı ortamlardaki bireylerin inançlarının duygusal, bilişsel ve davranışsal sonuçlarını nasıl etkilediğini daha net görmelerine ve tarafından "ele geçirildiğinde" doğru rotayı belirlemelerine yardımcı olabilir. Gerçekten de, REBT tabanlı çalışmanın yanı sıra uygun şekilde entegre edilmiş farkındalık uygulaması, bireylerin şimdiki zamana dayanan, dikkati daha az dağılan ve daha fazla görev odaklı, potansiyel olarak performans sonuçlarını artıran bir zihniyet geliştirmelerine yardımcı olabilir.

Varsayımsal olarak 'dikkatli, rasyonel' bir sporcu veya yönetici, istenmeyen düşünce ve duygularla (REBT'nin ABC modelinde 'C'de') izin veren ve daha uyumlu bir ilişki geliştirmiş olacak ve onların mevcut, farkında ve odaklanmış kalmalarına yardımcı olacaktır. Eşzamanlı olarak kendileri, başkaları ve yaşam hakkında ('B'de) - zamanında rasyonel sorgulama yoluyla elde edilen - rasyonel inançlara sahip olan 'dikkatli rasyonel' sporcu veya yönetici, zorluklara daha esnek ve uyumlu bir şekilde yanıt vererek, hedeflerine ulaşmaya odaklanmalarına izin verebilir.

Gerçek dünyadan örnekler

Bu harika bir teori dediğinizi duyar gibiyim ama REBT ve mindfulness pratikte nasıl aynı hizaya gelebilir? İşte bir sunuma giden yolda, bir şirket yöneticisi irrasyonel kaygıdan rasyonel kaygıya geçmek için irrasyonel inanç tartışmasına girebilir. Bununla birlikte, sunumu yapmadan hemen önceki anlarda, temel odaklı bir farkındalık egzersizi (örneğin, duyuları fark etmek veya nefese demir atmak) yöneticinin mevcut durumda kalmasına ve yüksek kaliteli sunumu sunmaya odaklanmasına yardımcı olabilir.

Benzer şekilde, farkındalık meditasyonu, mevcut deneyimlerine farkındalık getirerek, bir sporcunun geçmişteki rekabet başarısızlıklarına daha az bağlı olmasına yardımcı olabilir ve gerçekten var olan tek şeyin burada ve şimdi olduğunu fark etmelerini sağlayabilir. Buradan, başarısızlıkla ilgili mevcut irrasyonel inançlarını daha geniş bir şekilde inceleyebilirler ve onları gelecekteki kaçınılmaz başarısızlıklar için daha iyi donatabilirler.

Bunlar, REBT ve farkındalığın potansiyel olarak performans ayarlarında iç içe geçebileceği birçok örnekten sadece ikisi. İleriye dönük araştırmalar, REBT ve farkındalığın, yüksek basınçlı, yüksek performanslı ortamlarda çalışan insanlara yardımcı olmak için etkili bir şekilde birlikte çalışıp çalışamayacağına ışık tutabilir.